Normal bir hayatım olmadı benim,
Kendimi zindanın içinde buldum.
Hüzün yağmurlarım durmadı benim,
Kendimi kavganın içinde buldum.
Patat şekerini hep hayal eden,
Çok zaman simidi rüyada gören,
Açlığı tokluğu bazen bilmeyen,
Kendimi kıtlığın içinde buldum.
Benim bir iradem yok ki seçimde,
Her şey yangın yeri başka biçimde,
Ruhum damla damla kanar içimde,
Kendimi sevdanın içinde buldum.
Vatan millet dedik hayal peşinde,
Başkaları kendi kârlı işinde,
Bir kısmı da çökmüş insan leşinde,
Kendimi deryanın içinde buldum.
Dostum dediklerin ayrı muamma,
Tükenmiş insanlık tükenmiş ama,
Dünyanın sonu da bundadır sanma,
Kendimi feryadın içinde buldum.
Beynim ayrı yolda aklım bambaşka,
Ruhum lime lime kalkıyor şaha,
Benden serserisi varmıdır daha,
Kendimi figanın içinde buldum.
Arpacı geçmişi unut be artık,
Saftık bu âlemde kandık inandık,
Belki de gelecek daha karanlık,
Kendimi yangının içinde buldum..
Hasan Arpacı,1979,Ankara
