Heyy! can,
Sigarayı az iç,
Sevgiyi çok...
Sakın saraylarda,
Yürürken sokaklarda,
Böyle asil duruşun,
Zifir katma havasına.
Sen katranla karışık,
Dumanları çeke dur.
Elbet bir gün anlarsın,
Ninni gibi dinlersin,
Geçen ömür gidince,
Tambur gibi inlersin.
Nefes nefes çektiğinde,
Yüreğim boğuluyor.
Nefessiz kaldığında,
Hafızam kayboluyor.
Ama bu dediğime,
Kimseler inanmıyor.
Şarkılar çaldığında,
Bizleri aldığında,
Çaresiz kaldığında,
Ney bile imrenip,
Bize ağladığında,
Hissedeceksin,
Anlayacaksın,
Ama...
Hasan Arpacı,2017,Üsküdar