Yıl 1979,
Aylardan Şubat.
Bizler...
Zaman zaman bir araya geliyor,
Tan vakti...
Yanık ezan sesleri dinliyor,
Kışın ayazında,
Sobanın başında,
Ibrık la birlikte iniliyor,
Geleceğe çaylar demliyor,
Bulduğumuz toprağa,
Yeni tohumlar ekiyor
Ve hayal ediyorduk.
Gün gelecek..
Bu çöller yeşerecek,
Bin bir renk çiçekler açacak,
Bir büyük çınar gölgesinde,
Bir devir, bir kader yaşanacak.
Bulutlar adaleti,
İklim iklim taşıyacak.
Sevgimiz sağanak sağanak,
Şimşekler çakarak,
Yağmur gibi yağacak
Ve o gün,
Âlem huzura kavuşacak.
Diyorduk.
Aylardan Şubat.
Bizler...
Zaman zaman bir araya geliyor,
Tan vakti...
Yanık ezan sesleri dinliyor,
Kışın ayazında,
Sobanın başında,
Ibrık la birlikte iniliyor,
Geleceğe çaylar demliyor,
Bulduğumuz toprağa,
Yeni tohumlar ekiyor
Ve hayal ediyorduk.
Gün gelecek..
Bu çöller yeşerecek,
Bin bir renk çiçekler açacak,
Bir büyük çınar gölgesinde,
Bir devir, bir kader yaşanacak.
Bulutlar adaleti,
İklim iklim taşıyacak.
Sevgimiz sağanak sağanak,
Şimşekler çakarak,
Yağmur gibi yağacak
Ve o gün,
Âlem huzura kavuşacak.
Diyorduk.
(Devamı var)
Hasan Arpacı,1979,Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder