3 Eylül 2015 Perşembe

AMBAR ÇÜRÜK

Bir kuş beni attı göğe,
Rüzgâr kaptı vurdu yere,
Toprak ise TOHUM diye,
Tuttu hemen sevinciyle.

FIDAN oldum sırdaş oldum,
Zirvelerde sevgi doldum,
Ne bulduysam haktan buldum,
Her şey onun bilgisiyle.

Dallarımda bülbül öter,
Toprağımda sümbül biter,
Kuşlar yuva yapar tüner,
Her şey onun demesiyle.

DORUK oldum seçilmedim,
Beğenip te kesilmedim,
Soymuk olup yenilmedim,
Her şey onun kalemiyle,

AĞAÇ oldum; renk katarım,
Seksen metre boy tutarım,
Dört kulaca fark atarım,
Kıskananlar deyimiyle.

Vücudumu devirdiler,
Kabuğumu sıyırdılar,
Lime lime ayırdılar,
Hızarcının elleriyle

DABAN oldu adım birden,
Çakıştırdı usta hemen,
AMBAR olduk hizmet veren,
Şaşkınlığın hevesiyle.

Bereketi ben sakladım,
Buğdayları ben kokladım,
Köye destan oldu adım,
Yaradan’ın hikmetiyle.

Gelen gitti geçen gitti,
Hayat böyle çabuk bitti,
Yakacaklar beni şimdi,
ÇÜRÜK AMBAR niyetiyle.

Benim ile yaşayanlar,
Ölüp gitti kalmadılar,
Bir kez dönüp bakmadılar,
Helâlleşmek ümidiyle.

Arpacı şu ambarları,
Duymazmısın feryadları,
Son buluyor hayatları,
Hepsi kalsın kaderiyle.

Hasan Arpacı,20.07,2015,Tosya,ortalıca




Hiç yorum yok: