Bazen içimden gelir,
Yüreğim delinir,
Ruhum dellenir,
Haydi...
Sabah namazına derim.
Dört minareli,
Üçer şerefeli,
Toplam; otuz iki davetiyeli,
Çevreyi inleten,
Kulakları titreten,
Yürekleri hoplatan,
Ezan sesiyle koşarım camiye.
Fakat gel gör ki,
Hoparlör sayısından az,
Cemaat vardır camide.
Peki duyduğunda;
Kimini mest eden,
Kimine yorgan çektiren,
Kimini camiye çeken,
Kimini de camiden iten,
Bu yüksek frekans niye...
Gel de imrenme,
Bilal'i Habeşî’ye...
H.Arpacı,28.11.2015,Üsküdar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder