Bu yıl yağmur yok,
Tarlalar kurumuş,
Ambarlar bomboş,
Artık komşulardan,
Ödünç ekin alınacak,
Bir sene daha beleşten,
Böylece yaşanacak.
Ahırda telaş var,
Satılacak hayvanlar,
Pastırma olacaklar.
Kümestekiler zaten,
Günden güne azalacaklar.
Yıllık borçlar ertelendi,
Yüzde elli zam geldi.
Çay şeker hayaliyle,
Elbiseler veresiye,
Ayakkabı gelecek sene,
Bu seneki defterde,
Borç duruyor yerinde.
Doktor moktor ne gezer,
Muayene hak getire.
Yaz bitip güz gelince,
Yürü artık şehire,
Otobüs paran varsa,
Değme artık keyfine.
Orada âlem farklı,
Herkese var bir hane,
Ayakkabıları on tane,
Yemekler hep önünde,
Yenmeyenler çöpe.
İnsan bunları görünce,
Hırsızlık sanıyor be birader.
Bizde olmayanlar,
Burada tomar tomar.
Aklım fırlamış yerinden,
Yüce Allah’ım biraz,
Umarım akıl koyar,
Bu garip arpacı yı,
Belki de; duyar mı duyar.
Hasan Arpacı,1972,Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder