Dağlar da taşlar da arardım seni,
Kırları dolaşıp tarardım seni,
Kuyulara bakıp sorardım seni,
Varlığın rüyamda sel oldu gitti.
Her günüm bir kabus her günüm elem,
Sensiz geçmiyor ki hüzünsüz gecem,
Yağmurlar yağmadan bir yudum içmem,
Sesin bozkırlar da yel oldu gitti.
Susuz kalan çiçek yaprak dökünce,
Ufuktan yeni bir volkan sökünce,
Var olan düşlerin düşüp çökünce,
Nefesim nefeste kül oldu gitti.
Arpacı hayatın kaynağı sudur,
Sevginin temeli betonu budur,
Aşkıda içine doldur ha doldur,
Kalbim kalp içinde çöl oldu gitti.
Hasan Arpacı,2015,Üsküdar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder