Büyük bir sır yatıyor,
Toprakların arasında.
Bütün canlılar gibi,
Kimisi büyür fidan olur,
Kimisi otlaklarda kalır,
Kimisi kurur gider...
Bazen çayır kokusu duyarım,
Bazen olgun ekin.
Buğday başaklarını görünce,
Saman kokusunu hissederim.
Sabahları leylak,
Öğle üzeri hanımeli,
Akşam olunca zambak,
Kokusu sarar her yeri.
Keçi sürüsü geçerken,
Sığırları hissedersin birden.
Rüzgarın getirdiği,
Çam kokularını saymıyorum.
Hani o güz harmanlarında,
Çeltik kokusu yok mu,
Kendisi bir bergüzar,
Tozu kalıyor yadigar...
Hasan Arpacı,1987,Erbaa
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder