Okulun bahçesini,çocukken fidan için,
Kazınca mezar çıktı,tahtaları çürümüş.
İki metre boyunda,yatıyor Allah için,
O heybetli cesedi,karıncalar bürümüş.
Ne bilen var ne gelen,taşı bile yok olmuş,
Nasıl bir mezar ise,otlar bile kurumuş.
Elinde kertenkele,bir şeyler düşünüyor,
Baktım ki biraz sonra,çenesine kurulmuş.
Hasan Arpacı,1981,Ortalıca,Tosya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder