Herkes,
Kuraklıktan korkuyor,
Tanrıya dua edip,
Havada bulut gözlüyor,
Ama,
Ağaç dikmiyor...
Herkes,
Yağmur yağarken,
Tanrıya yalvarıyor,
Selden,doludan korkuyor.
Ama,
Hepsi ağaç kesiyor...
Herkes,
Aç kalmaktan endişe duyuyor,
Hepsi tarım ilacı kullanırken,
Bitki,böcek,kuşlar ölüyor.
Bir de,
Gübreyle toprak,çoraklaşıyor.
Herkes,
Keyfinin zirvesinde,
Dünyayı yakıyor,
Fedakarlığı ya başkasından,
Ya Tanrıdan bekliyor.
Ama,
Kendi bir şey yapmıyor...
Tanrının hiç işi gücü yok,
Cahilleremi hizmet edecek.
Yarın telef olup gideceğiz,
Ve kimse bilmeyecek.
Ama,
Tanrı bile,
Eserini yok edenlerden,
Kurtulduğuna şükredecek.
Günahsız canlılar,
Bu işe sevinecek.
Hasan Arpacı,2016,Üsküdar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder