Cadde ortasında,
Bir ulu çınar.
Hemen çaprazında,
İnleyen çamlar kadar.
Birisi lanet makamında,
Diğerleri beddua havasında,
Feryadı figandalar.
Her yan yüksek yüksek bina,
Altında sayısız araba.
Oksijen veriyor,
Monoksit alıyor,
Havayı temizliyor,
Ama yaranamıyor,
Bu insanoğluna...
Artık yağmur bulutları,
Başların dan uzak,
İnsanlar susuz kalarak,
Onları anlayacak.
Ancak,
Doğayı kıran katillerde,
Hayatta olmayacak.
Hasan Arpacı,2011,Üsküdar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder