http://dusunceuretelim.blogspot.com/
Deredeki cevizler,
Yayladaki ekinler.
Kös dağının mantarı,
Hepisi organikler.
Say say bitmez ama,
Kelimeler muamma.
Her yer ardıç kokuyor,
Çam havası bambaşka.
Önce başlar ardıçlar,
Sonra gelir meşeler,
Arkasından kara çam,
Zirvelerde sarı çam.
Renk renk dizilmişler,
Her gelene gülmüşler,
Tüm canlar isteyince,
Oksijende vermişler.
Zalimdir insanoğlu,
Anlamaz iyilikten.
Varsa yoksa kendisi,
Üzülmez kesilirken.
Çamları cansız sanar,
Acımaz bazen yakar,
Ama canlar genede,
Doğayı özler çıkar.
5/8
Hasan Arpacı,1976,Ortalıca,Tosya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder