http://dusunceuretelim.blogspot.com
Ne hırıltısı kaldı,
Ne de gürültüsü.
Ertesi günü öğlen vakti,
Kendisi mezara,
Malları pazara,
Çekip gitti…
Tek kırma tüfek,
Duvarda asılı,
Köstekli saat ,
Askıya takılı kaldı…
İlk iş ;
Camları açıp evi havalandırmak.
Sonra,
Bankaları tarayıp,
Kalanı bölüşmek oldu…
Evin yarısı çöpe,
Elbiseleri güme gitti.
Ömür dediğin bir rüya idi,
Bir devir böylece bitti…
Hasan Arpacı, 2017, Üsküdar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder