http://dusunceuretelim.blogspot.com
Sevmek ayıp mı,
Yoksa,
Günah mı kardeşim !
Hatta dolu dizgin sevmek,
Kusursuz, kuralsız, itibarsız.
Emek vermek,
Alın teri dökmek.
Ferhat’la Şirin de sevmişler,
Ve buna kutsal demişler,
Kendileri istemişler.
Oysa sen,
Daha yüce ve kutsal bir sevgiyle,
Karşılıksız sev.
Büyüdüğün ormanları,
Sokaktaki kedini,
Bahçedeki üzümü,
Evdeki karını,
Kırdaki pınarı,
Ve yalan dünyayı.
Hepsi seni bırakıp gidecek ama,
İşte onun için kutsal bu sevgi,
İyi dinle dediğimi,
Sakın aldırma…
H. Arpacı, 1978, Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder