http://dusunceuretelim.blogspot.com
Lokantada gördüm bizim Iraz’ı,
Cebine doldurmuş beyaz kirazı,
Geçen yıl vurunca kışın ayazı,
Kafayı üşütmüş soran sorana.
Fistanı kırmızı gözleri yeşil,
Çayıra bulanmış dizleri yeşil,
Muhabbeti sağlam sözleri yeşil,
Sokakta görünce kaçan kaçana.
Sarımsaklı yemiş kokuyor tazı,
Sesi biraz kısık gitmiş boğazı,
Durumu perişan çekilmez nazı,
O gelirken yolda duran durana.
Hınzır Davut onu alıp gelmişti,
Meyhaneye komi diye vermişti,
Sonra defterinden tutup silmişti,
Ahlaksız Davud’a vuran vurana.
Kaderin cilvesi belirsiz gerçek,
Iraz’ın halini kimler bilecek,
Sebebi olanlar hesap verecek,
Diye ağıtları duyan duyana.
Ha! şimdi Davud’u soran olursa,
Makamı yükselmiş çıkmış deyyusa,
Sürünüyor nesli biri sorarsa,
Bu yolda çok ibret alan alana.
Hasan da bu hali görünce yazmış,
Hayat bazen kara bazen beyazmış,
Kimisi mazlumken kimisi azmış,
Taşı gediğine koyan koyana.
H. Arpacı, Beyoğlu, İstanbul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder