Güneş yeni kayboldu,
Çünkü
Bulutlar aman vermiyor.
Yağmur; atıyor tekten tekten,
Sanki bir uzun topuklu yürüyor,
Tık tık tık,
Fırtına eserken.
Bense kiraz ağacının altında,
Doğayı izliyorum.
Sen;
Gözümün önünde,
Kaş'ları yaprak,
Asaleti toprak gibi,
Kendi hevesinde.
Gözleri ateşten,
Güneş'e eşdeğer,
Kiraz renginden.
Bense dalmışım içine,
Hem sevgiden,
Hem de özlemden.
Yemek için,
Beklemem lazım,
Bilmeden, görünmeden.
Ne olacak yani,
Hiç gücenmeden,
Ha acıkmışsın,
Ha sevgiye aç kalmışsın,
Aynıdır neden.
Önce bir şükret bakalım,
Haydi demeden.
Hasan Arpacı,2015,Tosya,Ortalıca
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder