Sen buralarda yokken,
Hangi çamın altında uyur,
Hangi ardıç gölgesinde otururdum.
Bazen ardıç kuşlarıyla konuşur,
Bazen de karabahar’la dost olurdum,
Serseri serçeler hariç.
Bir yudum suya hasret kalır,
İki yudum suyu,
Camızın kafasına dökerdim.
Havalar çok sıcak,
Mutlu olsun diye,
O günkü hediye.
Geleceği meçhul bu hayatı,
Zevkleriyle yaşardım.
Çevremdeki her şeyi,
Mutlu etmek için koşardım.
Hayata asılır,
Vatanı kurtarır,
Kendime de pay çıkarır,
Umutlarla coşardım.
Ve ben böyle sürünerek
Bu hayata başladım,
Geleceğe bir adım...
Hasan Arpacı,1980,Ortalıca, Tosya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder