Yaşardık,
Yemyeşil dağlarda.
Acıktık mı?
Gecenin yarısında,
Ay'ın üstüne sererdik sofrayı.
Yıldızlar;
Kadehler gibi elimizde,
Buz gibi kaynak şarabı içinde,
En güzel türküler dilimizde,
Doğadan gelen her ses bize
katılır,
Değmeyin keyfimize...
Bir de;
Ay kaybolup güneş doğarken,
Âlemde her şey uyanırken,
Hayata yeniden başlarız.
En güzeli,
Gül bahçesinde,
Bülbülün sesi yükseldikçe,
Ay'la güneş dans edercesine,
Nağmeler karışır biri birine,
Ama herkesin telâşı,
Ulaşmaktır sevgiliye..!
Hasan
Arpacı,1982,Ortalıca,Tosya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder