28 Ocak 2017 Cumartesi

YÜRÜYEN YORULACAK


Ay doğunca batacak, güneş ise doğacak,
Olgunlaşan her canlı mutlaka yok olacak,
Zenginler varlıktan aç, fakirler yoksulluktan,
İkisi de sonunda, kabirde buluşacak.

O zaman soracaklar kardeşin hukukunu,
Göreceksin belki de dönülmeyen yolunu,
Ah! Dünya ya bir dönüp helalleşsem desende,
Servet'in talan olmuş vermezler kuruşunu.

Arpacı akıllı ol sağa sola sataşma,
Hakkını koru mutlak domuzlara yanaşma,
Havalanan inecek, yürüyen yorulacak,
Fikrini savun ama adalete karışma.

Hasan Arpacı,2016,Üsküdar


SAVUR GITSIN DELI DELI


Seni tarif edesim var,
Resim gibi çizesim var,
Şiir diye yazasım var,
Yazar çizer bakarım ben.

Güftesini alıp ele,
Müzik yapar dilden dile,
Akıp gider bir menzile,
Senin ile tozarım ben.

Roman yazsam tarifine,
Söylenmez ki arifine,
Aşkı koyup mahfiline,
Emre bakar uyarım ben.

Garip gönlüm garip başım,
Neredesin gönüldaşım,
Aşkım benim sır yoldaşım,
Sevdan ile yanarım ben.

Arpacı sen sevgi seli,
Olma artık hazan yeli,
Savur gitsin deli deli,
Rüzgâr içer kanarım ben.

Hasan Arpacı,2016,Üsküdar


YALAN SÖYLÜYORUM


Bazen bir köşede,
Derin derin düşünüyorum.
Acaba bu yıl,
Hangi diyarda,
Hangi tarlada çalışacağım diye.
Diyorlar ki hayırdır,
Karadeniz'de gemilerin mi battı.
Yalan söylüyorum,
Hayal bu ya,
Şu an bir nehir de yüzüyorum diye.

Bazen bir lokanta önünde,
Üzgün, üzgün oturuyorum.
Bir sıcak yemek istiyorum,
Ama buna imkânım yok.
Soruyorlar tabi ki hemen,
Aşıkmısın, leylanımı kaybettin diye.
Yalan söylüyorum,
Bir kız bekliyordum,
Gelmedi diye.

Bazen bir topluma girdiğimde,
Leş gibi kokuyorum.
Çünkü banyo yapmak için,
Ortam bulamıyorum.
Soruyorlar hayırdır, bu nedir?
Gene yalan söylüyorum,
Parfüm sıktım kokusu bozukmuş diye.

Herkes minibüse binip giderken,
Ben parasızlıktan,
Çok zaman yürüyorum.
Soruyorlar,
Hayırdır neden yürüyorsun,
Ben gene yalan söylüyorum,
Tabiki sporu çok seviyorum diye.

Herkes spor ayakkabı ile top oynarken,
Ben kara lastik giyiyorum.
Diyorlar ki neden?
Ben gene yalan söylüyorum,
Bu lastiklere bayılıyorum diye.

Bazıları vatana millete küfrediyor,
Ben küfür etmiyorum.
Bu sefer yalan da söylemiyorum,
Milletimi ve devletimi seviyor,
Bayrağımla övünüyorum.
Çünkü ben,
Şehitler yurdundan,
Anadolu'dan,
Tosya’dan, geliyorum...

Hasan Arpacı,1973,Ankara


KORKULARIN VAR DELIKANLI


Korkularım var benim;

Siyasileri dinledikçe,
Ülkem nereye gidiyor diye.
İthal arabalara bindikçe,
Kaynaklar eriyor diye.

Sağcıyız, solcuyuz yürüyor gençlik,
Üzülüyorum; bilim çöküyor diye,
Sanayinin lafı edilir amma,
Üretim yok, kalite yerlerde.
İlimi, tekniği düşünen yok,
Gençler bunun hayalinde.

Korkularım var benim;

Bağırıyoruz bilinçsizce sokaklarda,
Amerika, Rusya dindaştır, kardeştir diye.
Anlayan yok, dinleyen yok,
Herkesin aklı kör döğüşte.
Ay Yıldızlı bayrağa kızıyorlar,
Hakaret ediyorlar ATATÜRK'E,
Enver Hocayı bilen soysuzlar,
Okuyup bakmıyor bile geçmişlerine.

Sordum bizim milletvekiline,
Ülke nereye gidiyor böyle,
Dediğini oda anlamadı,
Bende...

Okuma yazma bilmeyen,
Babama sordum,
Bu neslin gidişi nereye?
Dedi ki,
İlime, bilime, fenne,
Birde,
Devlete sahip çıkın devlete...
Gerisi hikâye,
Devlet gelir sahip çıkar milletine,
Ülkesine,dinine,şerefine..

Evet;
Biz sorumluyuz elbet,
Vatandan, sancaktan,
Ay Yıldızlı bayraktan...

Dayan... delikanlı dayan...

Hasan Arpacı,1979,Ankara


25 Ocak 2017 Çarşamba

KARA LASTIĞIM


Aklıma geldiğinde,
Çocukluğum;
Tek hatırladığım,
Açlığım ve yoksulluğum.
Dağlardaki çobanlığım,
Kalbimi dağlayarak giden,
Yırtılan kara lastiğim,
Hayallerim,
Ve geleceğim.

Ateşler içinde yanarken vücudun,
Kıvrım kıvrım kıvranırsın,
Çareler ararsın,
Tükenince umudun,
Paran varsa,
Bir iğneciye koşarsın.

Ama yeniden,
Bir çocuk olmak isterim,
Çocukluğum sizin olsun,
Çocuklara kin nefret değil,
Geleceği...
Ayla güneşi yükleyin,
Yıldızları zimmetleyin,
Yaradan’ı,
Vatan sevgisini öğretin.

Hasan Arpacı,1973,Ankara


BIR SENI SEVDIM


Hayatta bir seni sevdim,
Birde,
Ela gözlerini...

Hayatta bir seni gördüm,
Birde,
Nur cemâlini...

Hayatta hep seni aradım,
Birde,
Tutunacak ellerini...

Hayatı; sonunda yedim bitirdim,
Birde,
Anlasaydım asaletini.

Geleceğimi...

Hasan Arpacı,2017,Üsküdar


BEN SERSERI BIR AŞIĞIM


Bu gün beni coşturmasan,
Sebep olup koşturmasan,
Senin için yandığımı,
Kimselere duyurmasan.

Ben serseri bir aşığım,
Aşka dua katacağım,
Bazen taşıp bazen şaşıp,
Kalem kırsan yazacağım.

Yalın ayak yarı çıplak,
Geziyorum oymak oymak,
Kime varıp sorsam seni,
Zevk veriyor seni duymak.

Bana böyle kelam atma,
Rüzgâr gibi toza katma,
Sana varmak isteyeni,
Huzurundan uzak tutma.

Arpacıyı sevmezmisin,
Gözyaşını silmezmisin,
Hayalinle ağlıyorsa,
Bir teselli vermezmisin.

Hasan Arpacı,2017,Üsküdar



ISTANBUL SOKAKLARINDA


İstanbul sokaklarında,
Karlar düşer başına,
Pamukçuk yağıyor gibi.
Fakat
Herkese eşit yağmaz,
Fakire başka,
Zengine başka.
İnerken şaşıyor gibi,
Toprağı arıyor,
Sevgiliye, koşuyor gibi.

Sanki bir yavru kuşun,
Tüyleri yolunmuş.
Sanki bir ağacın,
Yaprakları vurulmuş.
Bahar mevsiminin,
Çiçekleri süzülmüş.
Gelincik tarlasından,
Kelebekler uçuyormuş,
Duygusu,
Yaşıyor gibi.

Hasan Arpacı,2017,Üsküdar


24 Ocak 2017 Salı

BINDIM METROYA


Her yerde kar,
Havada duman var.
Hayat durmuyor ki dostum,
Ömür gibi, su gibi akar,
Bir de benim gibi,
Koşturanlar var...

Bindim metroya,
Kuruldum koltuğa,
On dört yaşında bir genç,
Fırladı arkadan,
Otur du yanıma,
Kaykıla kaykıla...

Gidiyoruz rahatça derken,
Yaşlı hanım çıkıştı birden,
Ben babaanneyim,
Okunmuyor mu yüzümden,
Anlaman gerekirdi gözümden,
Yer ver bana hemen...

Ben daha,
Torunun kalksın demeden,
Lafı koydu birden,
Torunumla yan yana oturacağım,
Sana mı soracağım,
Kızım sende şu herifi kaldır,
Bunlar biraz ahmaktır,
Terbiyesizler...

Yen'i nesil, altın nesil,
Yetişiyor zelil,zebil,
Kutlamak gerekir,
Maşallah!

Hasan Arpacı,2017,Üsküdar 


21 Ocak 2017 Cumartesi

SONUN HOŞ DEĞIL-2


Torun tosun olmayacak seninle,
Onlar servetlerin pulun peşinde,
Bir de haram varsa bunun içinde,
Sakın sual edip sorular sorma.

Akranların teker teker giderken,
Diz de derman, göz de Fer’in biterken,
Kulak duymaz, dişler çıkıp düşerken,
Yediğin hakları tabuta koyma.

Ölümden kaçarım göçerim sanma,
Bu sene olmazsa bir sene sonra,
Yaklaşırsın her gün yolun sonuna,
Anladın hayatı konuşup durma.

Arpacı senin de sonun hoş değil,
Tanrı'nın önünde hakkıyla eğil,
Bırak dünyaları âlemde sevil,
Kötünün ardında, yuh... artık durma.
(Son 2/2)

Hasan Arpacı,2016,Üsküdar


SONUN HOŞ DEĞIL-1


Sanma ki bu güne kazıklar çaktın,
Her taraf sazlıktan geçilmez burda.
Sonsuz hayallere ateşler yaktın,
Kazıkta, ateşte seçilmez burda.

Bu günkü gününü arar olursun,
Sağlığın gittikçe neler görürsün,
Ayağın tutmazsa yerde sürürsün,
Aklına uyup ta vicdana sorma.

Sarı saçlarında aklar görünce,
Kırmızı yanaklar sarkıp düşünce,
Belin bükülüp te beden çökünce,
Manasız hayaller oturup kurma.

Açken bile yemek olur işkence,
Sokağa çıkması ayrı bilmece,
Dönersin evine işin bitince,
Bir gariplik biner, çöker başına.
(Devamı var 1/2)

Hasan Arpacı,2016,Üsküdar


SON SATIR DIYORUM💃


Gül ağacında bülbülü görsem,
Söğüt dalında ibibik kuşunu,
Deniz üstünde martıları,
Karşı caddedeki kızları,
Ve ya,
Kuşların cıvıltıları,
Arıların vızıltıları,
Yüreklerdeki sızıları,
Neyi görsem, neyi duysam,
Seni sanıyor,
Seni anıyor,
Seni arıyor,
Seni hatırlıyorum.

Sonra düşünüyorum.
Buna da kendimi,
İkna ediyorum.
Galiba ben,
Kafayı dinliyorum.
Veya
Kafayı yiyorum,
Son satır diyorum...

Hasan Arpacı,2015,Üsküdar


KORKULARIN VAR ÇOCUK


Korkularım var benim;
Ya hayvanlarımdan,
Birisini kaybedersem.
Ya sakar kömüş,
Gene uçurumdan yuvarlanırsa.
Ya yatık kömüş,
Gene boynuzunu kırarsa.
Ya oğuz çayından geçerken,
Sel gelirde ortasında kalırsam.
Ya gene bir şimşek çakarda,
Yıldırım tepeme düşerse.
Ya dağ, bayır gezerken,
Karşıma bir kurt,
Bilemedim bir ayı çıkarsa.
Ya çamdan bir gıcık aniden,
Hoplaya zıplaya önüme düşerse.
Ya odun yüklü beygirim,
Ürker de devrilirse.

Korkularım var benim;
Ya köyde kalır,
Okula gidemezsem,
Irgatlığa devam denirse.
Ya yaz bitmeden,
Ankara lastiklerim eskirse.
Ya pantolonumdaki yama,
Gene yırtılırsa.
Ya gene bütün kazancımız,
Kumara giderde,
Ailem; için için feryat ederse.
Ya okula gideceğim zaman,
Anam borç para bulamazsa.
Ya kırlardaki dostum,
Su kabağım,
Kaybolur kırılırsa.
Ya bana da çürük deyip,
Askere almazlarsa.
Ya askerlik hatırası resmim,
Hiç olmayacaksa.
Korkuyorum hep bunlardan,
Sormadan... durmadan...

Okuma yazma bilmeyen Anam,
Yurtsever halam,
Diyorlar ki korkma bunlardan.
Bir şeyden kork,
Vatansızlıktan...
Bunların hepsi çocukluktan,
Önce vatan,
                    sonra vatan,
                                        şimdi vatan.
Medeniyet başlar çalışmaktan,
Huzur doğacaktır, güzel ahlaktan.

Dayan çocuk dayan...

Hasan Arpacı,1971,Ortalıca,Tosya