Bakışların ile beni vursanda,
Yürek benim, dilek benim, el benim,
Ara sıra durup beni sorsanda,
Geceleri figan eden sel benim.
Gözlerinden akan yaşın zemzeme,
Benziyorsa sakın bana söyleme,
Kalbim dayanmaz ki böylesi hale,
Bağlamada feryat eden tel benim.
Saçlarından sicim yapıp baktılar,
Kirpiğine idam diye taktılar,
Yüreğimi alev alev yaktılar,
Ateşleri harman eden yel benim.
Arpacı vicdanın aşkla vurulmuş,
Aklın bulutlarla güne savrulmuş,
Sevgi çöllerinde yanıp kavrulmuş,
Bazen tozan, bazen tüten, kül benim.
Hasan Arpacı,2007,Üsküdar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder