Aklıma geldiğinde,
Çocukluğum;
Tek hatırladığım,
Açlığım ve yoksulluğum.
Dağlardaki çobanlığım,
Kalbimi dağlayarak giden,
Yırtılan kara lastiğim,
Hayallerim,
Ve geleceğim.
Ateşler içinde yanarken vücudun,
Kıvrım kıvrım kıvranırsın,
Çareler ararsın,
Tükenince umudun,
Paran varsa,
Bir iğneciye koşarsın.
Ama yeniden,
Bir çocuk olmak isterim,
Çocukluğum sizin olsun,
Çocuklara kin nefret değil,
Geleceği...
Ayla güneşi yükleyin,
Yıldızları zimmetleyin,
Yaradan’ı,
Vatan sevgisini öğretin.
Hasan Arpacı,1973,Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder