İstanbul sokaklarında,
Karlar düşer başına,
Pamukçuk yağıyor gibi.
Fakat
Herkese eşit yağmaz,
Fakire başka,
Zengine başka.
İnerken şaşıyor gibi,
Toprağı arıyor,
Sevgiliye, koşuyor gibi.
Sanki bir yavru kuşun,
Tüyleri yolunmuş.
Sanki bir ağacın,
Yaprakları vurulmuş.
Bahar mevsiminin,
Çiçekleri süzülmüş.
Gelincik tarlasından,
Kelebekler uçuyormuş,
Duygusu,
Yaşıyor gibi.
Hasan Arpacı,2017,Üsküdar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder