Gariplerin kaderini,
Piyasada ederini,
Ağalarla beyler bilir,
Ayarını kıymetini...
Benimse,
Sinirlerim tepeme çıkar,
Nehir suyu içiyoruz.
Bir yağmur yağdığında,
Bir hafta durulmuyor.
Ulan! çamur içiyoruz çamur!
Adım adım çürüyor ömür,
Uzaktan duyunca böyle,
Davul sesi hoş duyulur.
Ama,
Amelelik işte...
Başka hayat görmeyince,
İyi kötü bilmeyince,
Yaşa böyle yaşa gitsin,
Ecel gelip ölmeyince...
Hele birde vakit öğlen,
Güneş vurdum mu tependen,
Rüzgâr estim mi kuzeyden,
Tozlar toprağa karıştım mı birden,
Bir somun ekmekte yoksa yanında,
Var oyna,çal oyna,gel oyna,
Zıpla babam zıpla,
Hopla babam hopla,
Milletin efendisi köylü gibi,
Sefaleti derinden yaşa,
Onları daha iyi anla,
Köylüsün işte...
(Devamı var 2/4)
Hasan Arpacı,1978,Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder