Sevginin rengi yeşil,
Sevdanın ki belli değil.
Aşkın rengi kırmızı,
Kalpten gelen bir sızı,
Ondan yakıyor alnımızı...
Kinin ve hırsın rengi yok.
Sevgiden beri,
Ölümden öte,
Kış mevsimi gibi,
Soyunmuş,yapraksız,
Cansız ve arsız...
Ölümün rengi siyah,
Toprak kokuyor eyvah.
Gemi,
Yaklaşıyor fersah,fersah.
Şimdi;
Gözlerin yemyeşil,
Dudakların kırmızı,
Yüzündeki ışık,
Bunların izi,
Anlatır bizi.
Hasan Arpacı,2004,Üsküdar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder