Seninle,
Kırlarda yaptığımız sohbeti,
Orman da söylediğimiz türküleri,
Dünyalara değişmem.
Dağlar da sıcağın altında yanarak,
Susamış sığırları suya salınca,
Yediğimiz azıkları,
Dünyalara değişmem.
Eskişehir marşını söylediğimiz,
Tınaz tepeyi haykırdığımız,
İzmir marşını hecelediğimiz,
Toprak yollardaki heyacanı,
Rüyalara değişmem.
Pıtıraklı yollarda,
Yalın ayak gezerken,
Yurttan sesler çalardı.
Ankara radyosundan,
Kendi sazından,
Neşet Ertaş’ı dinlerdik.
Nuri Sesigüzel söylerdi,
Kışından,baharından.
Söylenen her türküyü,
Dünyalara değişmem.
Kominizim gelecek,
Din elden gidecek,
Tanrı bizi duyarsa,
Cehenneme gönderecek,
Diyerek korku salan,
Hocaları bile artık,
Dünyalara değişmem.
Bu gün gördüklerimi,
Yaşayıp bildiklerimi,
Yobazlıktan da öte,
Tahsillisi,cahili,
Satılmış beyinleri,
Vatansız köpekleri,
Her şeye değişirim.
Verdim gitti bir pula,
Etmiyorlar beş para...
Hasan Arpacı,1990,Tokat
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder