Ufuktan sökünce ormancı,
Küheylan gibi.
Ağaçlar arasından süzülür,
Atıyla ceylan gibi.
Köyün içinden geçişi,
Sanki bir volkan gibi.
Korkarız,kaçarız çocuklar ondan,
Kükremiş arslan gibi.
Nede olsa devlet,
Temsilen hükümet.
Hatırlı bir haneye kurulur,
Ocağa yemekler vurulur,
Saygı ve hürmetler sunulur.
Atına bakım için,
Cümle alem koşulur.
Nede olsa servet,
Temsilen hükümet.
Köyün içini turlayıp,
Dağdan tepeye fırlayıp,
Her haneyi kontrol eder.
Bazen görünce meşe den odunu,
Şöyle kenardan geçer,
Bir seferlik af eder.
İspiyoncu varsa işin içinde,
Mahkemeye kadar gider.
Nede olsa kuvvet,
Temsilen hükümet.
Ormanda yaşayan,
Orman köylüsü,
Orman olmazsa,
Yaza çıkar ölüsü.
Ovadakinin tarlası,
Şehirdekinin arsası,
Kimin se,
Ormanda onundur deriz,
Yani köyündür,
Köylünündür.
Nede olsa devlet biziz,
Temsilen hükümetiz.
En başta cahiliz,
Çünkü biz her şeyiz.
Hasan Arpacı,1972,Ortalıca,Tosya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder