Şu bahar mevsiminde,
Yakmayan güneş,
Hafiften yağmur,
Ilık bir rüzgar,
Yemyeşil otlar,
Cennetten kokular...
Ama ben,
Sırtımda çuval,
Elimde kürek,
Ayağımda kara lastik,
Mangal gibi yürek,
Çalışmaya devam.
Gelde imrenme,
Çayırlar üstündeki,
Köpek yavrularına.
Yumak gibi dönüyor,
Sinek gibi uçuyor,
Tazı gibi koşuyor,
Coştukça coşuyorlar...
İnsanın enik olası,
Çayıra yatası,
Hayatın anasını,
Satası geliyor.
Bu genç yaşında,
Hayatın başında...
Hasan Arpacı,1972,Çankırı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder