http://dusunceuretelim.blogspot.com
Sabah saat sıfır beşte kalktım,
Yamasız pantolon,
Deliksiz ayakkabı giydim.
Toz toprak içinde,
Bir kamyon üstünde,
Kasabaya ulaştım.
Önce köylü kahvesine varıp,
Bir tabure kapıp,
Susamlı simidi alıp,
Kenara çekilerek kokladım.
Ve,
Ver abi bir demli çay diyerek,
Sabah kahvaltımda,
Kemal’i afiyetle yedim.
Saat sıfır yedide,
Bindim Ankara otobüsüne,
Yola devam derken,
Hatırlı yolcu gelmiş olmalı ki,
Kaldırdılar yerimden,
Verdiler bir tabure,
Koridorda oturacaksın,
Sebebini sormayacak,
Bilmeyecek, duymayacaksın dediler.
1/3
Hasan Arpacı,1972,Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder