http://dusunceuretelim.blogspot.com
Otobüs dola dola,
Kara tiren gibi oldu.
Bazen yılan gibi inleyerek,
Bazen tosbağa gibi kıpırdayarak,
Bazen de,
Karga gibi uçarak,
Toprak yolda,
Tozu dumana katarak gittim.
Elimde torba poşet,
İndim Ankara’ya.
Sora sora vardım,
Kalacağım mekana.
Dört kişi bir oda ama,
Bana göre çok konforlu.
Çok lüks döşenmiş,
En güzeli de yaylı karyola,
Yanlış anlama.
Akşam olurken,
Yürüyerek gittik gençlik parkına,
Çok pahalı geldi,
Girmeden içeri.
Yürüdük istasyona,
Kara tiren bir rayda,
Dizel tiren öbür rayda.
Biri boğa gibi bağırıyor,
Öbürü hırıl hırıl çalışıyor.
Hayatımdaki en büyük,
Makinayı görmüşüm,
Şaşırıp kalmışım.
Yaktığı mazotu düşünüp,
Hülyalara dalmışım.
3/2
Hasan Arpacı,1972,Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder