http://dusunceuretelim.blogspot.com
Uyumak için ,
Yatağa girdiğimde ,
Odanın tavanında ,
Bir koşturmaca başlardı .
Ben önce ,
Şeytanlar sanırdım .
Sonra Ecinniler ,
Olmadı Hortlaklar derdim .
Meğer fareler cirit atarmış ,
Çok sonra öğrendim .
Anlamalıydım aslında ,
Aslı kedinin ,
Nöbet tutuşundan .
Yakalayınca ,
Keyifle top gibi oynayışından .
Kıyıp da yiyemezdi bir türlü ,
Peşinde koşturmaktan …
Zaten ben ,
Fareli evlerde ,
Salyangoz gibi sürüne sürüne ,
Kaplumbağa gibi evim sırtımda büyüdüm …
Böyle geçti çocukluğum ,
Onun için ,
Nüfus kütüğünde yoktum …!
Hasan Arpacı, 1972, Ortalıca
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder