http://dusunceuretelim.blogspot.com
Yaş kemâle erince,
Saçların ;
Bataklıkta kamışlar gibi ,
Sağa sola devrilmiş .
Sakalların ;
Mezarlık üzerindeki ,
Otlar gibi bükülmüş .
Ruhun ;
Çorak topraklar gibi ,
Tohum tutmuyor .
Ama ,
Üzülme aziz dostum ,
Olgunlaşan meyveyi ,
Ağaç bile kabul etmiyor .
Uçmak zamanın ,
Geldi artık dallardan ,
Kurtulacaksın zindandan .
Düşeceksin ,
Toprak üstüne .
Ama ;
Ne yapsın toprak ,
Çaresiz sürgünü .
Kaderi yazan düşünsün ,
Sürüldüğün günü …
H. Arpacı, Üsküdar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder