http://dusunceuretelim.blogspot.com
Vereme tutulmuş gibi ,
Tek tek öksürüyorum .
Bir tenha da unutulmuş ,
Kardelen gibi üşüyorum .
Fakat ,
Ne bahar güneşi ısıtıyor ,
Ne de yaz güneşi yakıyor .
Ancak ,
Ateşte yananlar ,
Alevi tadanlar anlıyor beni .
Bazen ,
Şimşekler altında can veren ,
Işığın derdindeyim .
Bazen ,
Tufanla birlik gelen ,
Tozların üstündeyim .
Fakat ,
İlimden, irfandan nasibini almamış ,
Düşünceler içindeyim .
Çok zaman ,
Güneşe hasret ,
Ham meyveler gibi ,
Dalların birindeyim ….
Bu zaman da ,
Benim payıma düştü demek ,
Acı ,çile ve elem …
Sırtlanların dişlerin de can verirken emek ,
Böylesini ,
Yazmıyor artık kalem ….
Hasan Arpacı, 1973, Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder