http://dusunceuretelim.blogspot.com
Orhan usta köyüne vardı.
Evini onardı.
Zaten mevsim sonbahardı.
Baharla birlik,
Başladı çalışmaya…
Bahçeyi budadı,
Tarlayı sürdü,
Bir yaz boyu,
Yağ yakan motor gibi,
Çalışıp durdu…
İşin sonunda,
Sattı bütün ürünleri.
Mazot borcunu ödeyemedi.
Çay parası kalmayınca,
Kime söveceğini bilemedi…
Dedim ki Orhan’a,
Daha fazla konuşma.
Bak bende karışmıyorum artık,
İlahların kararına…
Ama;
Yıldızlar suya düştüğü,
Gözlerin şimşek gibi çaktığı zaman.
Şafaktan önce,
Bütün nehirleri ateşe ver.
Çünkü,
Yaşamak buna değer.
Bu çile ancak,
Direndikçe biter…!
Hasan Arpacı, 2022, Üsküdar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder