Son
Bahar’da kırlara çıktım,
Her
şey...
Renk
değiştirmiş,
Tıpkı
ülkemin insanları gibi.
Geniş
bir düzlükte,
Azalan
güneş,
Titreten
soğuk,
Hüzünlü
umutlar,
Kaçışan
bulutlar,
Birde
hayatı bekleyen,
Kuşları
gördüm.
Karalar
içinde,
Kaya
görüntüsünde,
Rüzgâra
inat,
Yere
yapışmış,
Çobanlar
buldum.
Yaşları
genç,
Kendileri
emektar,
Gözleri
bahtiyar,
Halleri
tarumar...
Ah...ah...
Köylü milletin
efendisi,
Devletin
kölesi,
Bilmem
ki kimin nesi,
Çözemedim
gitti..!
H.Arpacı,25.09.2015,Ortalıca,Tosya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder