Şu şairler yok mu,?
Yaşanmaz asla onlarla,
İnsanın sabır küpü olması,
Bir derviş gibi durması,
Gerekir...
Takılırlar bir cümleye,
Sabahlarlar başında.
Hınzır;
Kıvrılır yanı başına,
Umurunda olmaz dünya.
Her şey ona şamata,
Bir kere takıldı ya,
Ama..
Bitince şiiri,
Döner gerçek hayata,
Gel de bununla yaşa...
H.Arpacı,10.10.2014,Üsküdar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder