Ben mü ‘minim diye,
Övünmüyorum..
Birazcık,
Münafıklık var bende.
Çünkü bütün söylediklerimi,
Her zaman,
Tam tamına yaşamıyorum...
Günahkârlıkta var bende,
Çünkü ben,
Bazen; Kuralları aşıyorum..
Dönüp yüce rabbime,
Tövbeye gidiyorum...
Oda bıktı usandı benden,
Sanki orası,
Hacı baba tekkesi.
Tanrı neden sürekli affetsin ki,
Böyle günahkâr,
Kendini bilmezleri.
Bak nefsim;
Günah işlemek için,
Zaman,para,beyin,suç,gerek..
Oysa dürüstlük bedava,
Gel...
Etme ömrünü berhava,
Birlikte gidelim dergâha,
Birlikte varalım,
Son sözümüz olsun,
Allah'a.......
H.Arpacı,1999,Kartal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder