Ayakkabım yırtık, delik olsa da,
Ben bir köy çocuğu arif oğluyum.
Sırtımda kabanım, paltom yoksa da,
Pir sultan izinde bir Köroğlu’yum.
İnsanım hor görme yazıktır bana,
Ahımı bir duysa sarsılır dünya.
Haykırsam yürekten yüce dağlara,
Allah şahittir ki ben Kuloğlu’yum
Yaradan diyor ki eşit olunuz,
Yetimi garibi elde tutunuz,
Devrilsin, yıkılsın kibir putunuz,
Dilimde türküler Dadaloğlu’yum.
Ellerim nasırdır başımsa diktir,
Karnım açtır belki sırtımsa pektir,
Tanrı bana yoktan bir kalem verir,
Destanlar yazarım; Kozanoğlu’yum.
Haram yememişim helaldir sütüm,
Toprakla geçiyor bütün bir günüm,
Kır atın sırtında gidiyor ünüm,
Kutup yıldızıyım; Yörükoğlu’yum.
H.Arpaci.1978.Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder