Kökleri
derinlere inse de,
Çınarlarda
devrilir.
Onlara da bir
gün,
Bir salâ
verilir,
Toplu dua
edilir.
Mevsimle gelen
yaprak,
Yaprağı bekleyen
toprak,
Varılacak son
durak,
Tabi ki
Olacak...
Yaşı seksen
sekiz,
Diğeri doksan.
Yüreği yaralı
gözleri sarı,
Kaderi kaygılı,
Anadolu kadını.
Geleceği
sararmış,
Toprağına,
devletine bağlanmış.
Ayıramadım
oradan...
Bir ay
sonrasına odaklanmış,
Geleceği için
oy kullanacakmış.
Oylar
Yörükoğlu’na,
Kalpler Tayyip
oğluna,
Ülke genelinde
katkı olacakmış,
Memleket
meselesi daha önemli imiş,
Sağlık önemli
değilmiş,
Öylede oldu.
Bir ay sonra,
Yapraklar
döküldü,
Çınar kurumaya
yüz tuttu,
Gelecek;
Yörükoğlu ile
umutlu,
Tayyip oğlu ile
mutlu,
Duaları böyle,
İnşallah... ama,
Çınar devrilmek
üzere,
İnanıyoruz
kadere.
Yürüyoruz
kaderle...
H.Arpaci,6.10-1.11,2015,Ortalıca,
Tosya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder