http://dusunceuretelim.blogspot.com/
Kasım’ın ortasın da,
Kamyonla çeltik taşırım.
Yedi saatte gider,
Beş saatte dönerim.
Neşet Ertaş,
Dertli dertli vurur sazın teline.
Lakin,
Uyku yükten daha ağır,
Biner şoförün ensesine.
Doğduğun memleket kaderinse,
Ben de kaderin nefesin de.
Dalmışım gidiyorum,
Yunus’un felsefesin de.
En çokta.
Neye özenirim bilir misin,
Hani gecenin bir yarısın da,
Herkes tatlı uykusun da,
Bacası tüten,
Işığı yanan,
Evlere bakıp geçerim ya.
Hem aklım orada kalıyor,
Hem de ruhum penceresinde.
Düşünürüm,
Belki bir gün gelir,
Tanrım bana da böyle bir mekan verir.
Vardır elbet,
Engin hazinesin de.
Hasan Arpacı,1979,Göynücek,Amasya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder