http://dusunceuretelim.blogspot.com/
Her sabah güneşle birlikte,
Fırlarım yataktan.
Tarhana çorbası ana yemek,
Ama arkasından,
Bulgur pilavı gelecek.
Çomağı kaptım mı,
Sığır önümde ben arkasında,
Kaşlarımı çatarak,
Gök yüzüne bakarak,
Koşarım otlaklarda.
Beni ilk karşılayan,
Kertenkele,böcekler,
Onlara nazire yapan,
Yonca kokulu kelebekler.
Her vakitte ezan okunur,
Kendi mecrasında çınlaya çınlaya gider.
Bazen bu makamlar ruhuma dokunur,
Hayat işte orda başlayıp,orda biter.
Bir de dağ başında,
Sela dinlemek var.
Duyunca hislerimi anlatamam,
Bir tarafım üzülür,kanar,
Diğer yanım bahtiyar.
Akşam duyarım gene,
Bir evde kıyamet kopmuş.
Dedem ölmüştü geçen sene,
Bizim kıyamet şimdilik durmuş.
Akşam alaca karanlıkta dönerken köye,
Güneşin battığı yere bakarım.
Her yer kızıl kıyametse eğer,
Yarın hava günlük güneşlik kalkarım.
Hasan Arpacı,1971,Ortalıca,Tosya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder