http://dusunceuretelim.blogspot.com
Sevdim seni deyince yüreği birden titrer,
Bu enerji altında uçardı kelebekler.
Kim aşkın pençesinde ateşlerde yanmamış,
Kor olup kül olmadan Allah’a dayanmamış.
Bana her gün durmadan yalvarıp yakarırdı,
Gelmiyorum deyince kıyamet koparırdı.
Bir gün geldi sevdamız doruklara ulaştı,
İhtiraslar kibirle evlenerek dolaştı.
Aşkın gözü kör imiş aklı var mı kim demiş,
Bu dünya böyle işte kör topalı severmiş.
Bizimki dünyadaki hasletleri toplamış,
Yıldızlardan dünyaya çözümü hesaplamış.
Sen kendini göklerin üstünde görüyorsun,
Havası tükendikçe yavaşça ölüyorsun.
Solup giden duygular daha ne işleyecek,
Bir garip yakalarsa onuda şişleyecek.
Aşk sevda kazanında kaynadıkça yanar mı,
Yoksa kendi içinde ayrıca bahtiyar mı.
Haydi gel sevgimizi bir toprağa ekelim,
Doldurup kadehleri kafaları çekelim.
Genede olmuyorsa çınarın dallarını,
Kırmadan bırakalım görelim sonlarını.
Bu aşkın destanını birlikte yazalım mı,
Olmadı mezarını sensizde kazalım mı.
Deyince Hasan bunu mermerlere gömecek,
Ömür boyu taşlardan ruhunu sömürecek.
Böyle işte bu dünya bahar gelince çiçek,
Açarken sonbaharda sana gülüp geçecek.
Hasan Arpacı, Üsküdar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder