http://dusunceuretelim.blogspot.com
Hangi gönül dünyada aşk olmadan yaşamış,
Bir mumunun etrafında meşk edip dolaşmamış.
Tanrı insan oğluna bir onulmaz kalp vermiş,
Kalpleri harman edip gönül gözüne sermiş.
İnsanın kaderi bu kaçarken yakalanır,
Vicdanın kapısında girdabına dolanır.
Örümcek ağı gibi çırpındıkça batarsın,
Bir ela gözlü dilber pençesinde yatarsın.
Dünya sana vız gelir yaşananlar haz verir,
Geçmişin tarih olur geleceğe gönderir.
Kim derse ki ben aşkın ikliminden geçmedim,
İnanmayın be dostlar böylesini görmedim.
Söz gider yazı kalır insan ölür can kalır,
Bir tarih yok olunca koskoca meydan kalır.
Hasan da ölüp gider ışıklar sönüp gider,
Kalırsa eserleri belki okunup gider.
Hasan Arpacı, Üsküdar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder