17 Mayıs 2016 Salı

EN PAHALI GAZOZDAN IÇECEĞIM


Bana herkes,
Ada'm olmazsın derdi.
Gelen geçen itekler,
Ara sıra kötekler,
Bazen de hakaretler ederdi.

Evin sergenine,
Kerti bile yaptılar,
Akılsız çocuk diye,
Ahaliye sattılar,
Ulaklarla haberleri,
Mahalleye dağıttılar.

Söylenen her cümle,
Ters mi olur Allah’ım,
Neden kimse anlamaz,
Nedir benim günahım.
Neden herkes gibi,
Düşüncem makul olmaz,
Bütün görüşlerim,
Hiç mi taraftar bulmaz,
Aklım ters, fikrim ters,
Görüşlerim ayrı,
Düşüncem enfes,
Yardım et Allah’ım,
Alamıyorum nefes.

Gittik;
Tahsil için okula,
Başladık bir hayata,
Bu yılda geçersem sınıfı,
Şerefine hem de,
Bulursam parayı,
En pahalı gazozdan içeceğim.
Prenses tatlısından,
Roma dondurmasından,
Yiyeceğim.
Kıymetli mavi gömleğimi,
İkinci yılda giyeceğim.
Sanatkâr Ahmet amcaya,
Ayakkabılarımı tamir ettireceğim.
Birde;
Köşe başındaki karabaşa,
Bir simit alıp yedireceğim,
Sadakam olsun yani.

Spor ayakkabım,
Futbol topum yok.
Kabanı görüyorum,
Paltoyu bilmiyorum ama,
Gene de benim favorim,
Kahve renkli ceketim,
Anamın elinde ördüğü,
Yeşil renkli yeleğim.

Okulda beni anlayanlar var.
Konuşabiliyorum,
Anlaşabiliyorum,
Uzlaşabiliyorum,
Tartışabiliyorum,
En önemlisi,
Kompozisyon yazıyorum,
Fen kitabı okuyorum,
Şiir defterim bile var.
Heyy...
Mutluyum, umutluyum...
Bütün dertler bir yana,
Devletim sen çok yaşa.

Hasan Arpacı,1973,Tosya, Ortalıca 




Hiç yorum yok: