Seni ayakların altından öptüm,
Kalbimin üstüne bastığın yerden.
Ardıç tohumları içinde gördüm,
Kırlarda; rüzgârla gece eserken.
Diken üzerinde çiğ damlasıyım,
Yağmurum; çöllerin sevdalısıyım.
Aşığın ok yemiş yaralısıyım,
Zaman’ı, sevgiyi, günü beklerken.
Arpacı sormazlar senin halini,
Kimse bilmiyor ki pür melalini,
Canlar gösteriyor hep celâlini,
Doğruyu, eğriyi, fikri bilmeden.
H.Arpacı,2016,Üsküdar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder