Kaderin yazılmışsa,
Bir çölün sıcağına.
Daha varmadan,
Hayatın yarısına.
Seni sürüklemişse,
Kavganın ortasına.
Yuvarlanıyorsan bir çığ gibi,
Dünyanın kâbusuna.
Sakın kızma,
Alışırsın çocuk...
Sabah kuru ekmek yemeye,
Ayakkabısız gezmeye,
Güneşte,
Sırım gibi yanmaya,
Soğukta,
Tirim tirim titremeye,
Karda,
Kara lastik giymeye,
Pantol gömlek dolaşmaya,
Sakın Gücenme,
Alışırsın çocuk...
Şehire gider horlanır,
Okula gider zorlanır,
Toplum senden huylanır,
Yaşamları görür şaşırırsın,
Ama üzülme,
Alışırsın çocuk...
Kaloriferli evler,
Doğalgazlı ocaklar,
Ütülü pantolonlar,
Sıcak sulu çeşmeler,
Kebap beğenmeyen,
Tatlı yemeyen çocuklar,
Görünce üzülme,
Sabret,
Alışırsın çocuk...
Büyüyünce biraz anlarsın,
Dünya böyle sanarsın,
Bazen inanır, bazen kanarsın.
Genede,
İnsanları dolandıran,
Devlet malını çalan,
Haydutlara, soysuzlara,
Sakın şaşırma,
Alışırsın çocuk...
Çünkü ben hep şaşırdım,
Sonunda alıştım,
Sende,
Alışırsın çocuk...
Hasan Arpacı,1979,Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder