Sabahın seherinde,
Yayladan ovaya,
Yörükler seferinde.
Vurdun mu odunu katıra,
Varacaksın üç adımda.
Gökler bu gün elâ,
Ben göklere müptelâ,
Gençlik başa belâ...
Daha da kötüsü,
Derlerse yürü haydi yaylaya,
Orası gökten de yukarıda,
Sanırsın hep böyle dünya.
Birde sor bakalım,
Yük taşıyan hayvanlara,
Acıkmış çocuklara,
Susamış ağaçlara.
Nedir çektikleri bizden,
Atın eşeğin katırın.
Birde;
Topal At’taki nalın,
Verdiği acıların,
Çektiği ızdırabın.
(1/2)
Hasan Arpacı,1975,Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder