8 Şubat 2017 Çarşamba

VURACAKLAR BENI


Hayatın içinde tay gibiyim;
Koşuyorum sonsuzluğa.
Şu anda işe yarar gibiyim,
Şayet,
Ayağım tökezlerse yolda,
Kör bir kuytuda,
Hainlik buya,
Vuracaklar beni...

Yağmur kurbağası gibiyim;
İçim içime sığmıyor,
Daldan dala atlıyorum.
Güneşe doymuyor,
Yağmuru bekliyorum.
Bir gün sular çekilince,
Yiyecekler eminim,
Yılanlar beni...

Bahar mevsiminde,
İnce bir yağmur eşliğinde,
Sabah ve akşam güneşinde,
Büyüyorum dalga dalga,
Ya yem olacağım hayvanlara,
Ya kuruyup gazel,
Ya da yanacağım yıldızlarla...

Ne olursan ol bu dünyada,
İster insan,
                  İster hayvan,
                                       İstersen yaprak.
Sonuçta olacaksın,
                                         Bir çuval toprak.
Üstüne basıp geçenler bile,
Kimdir bu diye aldırmayacak,
Bakmayacak,
Duymayacak,
Kralda olsan ne olacak...

Hasan Arpacı,1995,Kartal



Hiç yorum yok: