Parasız yatılıda,
Devlet arkanda,
Yemekler bedava,
Her zaman olmasada,
Giyecek bile verirler ara sıra.
Bu yıl gene kaptık,
Sümer marka ayakkabıları.
Giydik ayağımıza,
Dolaştık sokaklarda,
Bin beş yüz havamızla.
Sonra girdik bir camiye,
Şükür edelim,
Namaz kılalım diye.
Yalvardık usulünce Allah'a,
Ne versin ki bize daha,
Köyden getirmiş kullarını,
Bu ortamlara.
Çıkarken camiden,
Birde baktım ki,
Ayakkabılarım yok.
Bekledim cemaati çıksınlar diye,
Bir tek ben kaldım geriye,
Birde,
Yırtık terlikler benimle.
Çaresiz giydim ayağıma,
Yaşlar akıyor yanaklarıma,
Yanıyorum hayatımın,
En güzel ayakkabılarına.
Ama ne çare,
Buldum çaldırdım işte,
Yarım kalan hevesimle,
Haydin güle güle...
Hasan Arpacı,1972,Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder